domingo, 24 de febrero de 2019

PROPIOS DE LA MISA DEL DOMINGO DE SEXAGÉSIMA


DOMINGO DE SEXAGÉSIMA







II clase, morado







Sin Gloria. Tracto, Credo y prefacio de la Santísima Trinidad.

Se llama Sexagésima este domingo porque estamos unos sesenta días antes de Pascua, por más que son en rigor 56, ocho semanas. Hemos de padecer trabajos en esta vida, como lo expresa San Pablo en la Epístola; y también como él, experimentar consuelos celestiales. El Evangelio nos recuerda la buena semilla de la santa doctrina y divinas inspiraciones que Dios siembra continuamente en nuestras almas. Procuremos que no la sofoquen las vanidades del mundo



PROPRIUM MISSAE IN LINGUA LATINA

Introitus
Ps 43:23-26
E
xsúrge, quare obdórmis, Dómine? exsúrge, et ne repéllas in finem: quare fáciem tuam avértis, oblivísceris tribulatiónem nostram? adhaesit in terra venter noster: exsúrge, Dómine, ádiuva nos, et líbera nos.
Ps 43:2
Deus, áuribus nostris audívimus: patres nostri annuntiavérunt nobis.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Exsúrge, quare obdórmis, Dómine? exsúrge, et ne repéllas in finem: quare fáciem tuam avértis, oblivísceris tribulatiónem nostram? adhaesit in terra venter noster: exsúrge, Dómine, ádiuva nos, et líbera nos.

Collecta
Orémus.


Deus, qui cónspicis, quia ex nulla nostra actióne confídimus: concéde propítius; ut, contra advérsa ómnia, Doctóris géntium protectióne muniámur.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Lectio
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.
2 Cor 11:19-33; 12:1-9.
Fratres: Libénter suffértis insipiéntens: cum sitis ipsi sapiéntes. Sustinétis enim, si quis vos in servitútem rédigit, si quis dévorat, si quis áccipit, si quis extóllitur, si quis in fáciem vos cædit. Secúndum ignobilitátem dico, quasi nos infírmi fuérimus in hac parte. In quo quis audet, - in insipiéntia dico - áudeo et ego: Hebraei sunt, et ego: Israelítæ sunt, et ego: Semen Abrahæ sunt, et ego: Minístri Christi sunt, - ut minus sápiens dico - plus ego: in labóribus plúrimis, in carcéribus abundántius, in plagis supra modum, in mórtibus frequénter. A Iudaeis quínquies quadragénas, una minus, accépi. Ter virgis cæsus sum, semel lapidátus sum, ter naufrágium feci, nocte et die in profúndo maris fui: in itinéribus sæpe, perículis flúminum, perículis latrónum, perículis ex génere, perículis ex géntibus, perículis in civitáte, perículis in solitúdine, perículis in mari, perículis in falsis frátribus: in labóre et ærúmna, in vigíliis multis, in fame et siti, in ieiúniis multis, in frigóre et nuditáte: præter illa, quæ extrínsecus sunt, instántia mea cotidiána, sollicitúdo ómnium Ecclesiárum. Quis infirmátur, et ego non infírmor? quis scandalizátur, et ego non uror? Si gloriári opórtet: quæ infirmitátis meæ sunt, gloriábor. Deus et Pater Dómini nostri Iesu Christi, qui est benedíctus in saecula, scit quod non méntior. Damásci præpósitus gentis Arétæ regis, custodiébat civitátem Damascenórum, ut me comprehénderet: et per fenéstram in sporta dimíssus sum per murum, et sic effúgi manus eius. Si gloriári opórtet - non éxpedit quidem, - véniam autem ad visiónes et revelatiónes Dómini. Scio hóminem in Christo ante annos quatuórdecim, - sive in córpore néscio, sive extra corpus néscio, Deus scit - raptum huiúsmodi usque ad tértium coelum. Et scio huiúsmodi hóminem, - sive in córpore, sive extra corpus néscio, Deus scit:- quóniam raptus est in paradisum: et audivit arcána verba, quæ non licet homini loqui. Pro huiúsmodi gloriábor: pro me autem nihil gloriábor nisi in infirmitátibus meis. Nam, et si volúero gloriári, non ero insípiens: veritátem enim dicam: parco autem, ne quis me exístimet supra id, quod videt in me, aut áliquid audit ex me. Et ne magnitúdo revelatiónem extóllat me, datus est mihi stímulus carnis meæ ángelus sátanæ, qui me colaphízet. Propter quod ter Dóminum rogávi, ut discéderet a me: et dixit mihi: Súfficit tibi grátia mea: nam virtus in infirmitáte perfícitur. Libénter ígitur gloriábor in infirmitátibus meis, ut inhábitet in me virtus Christi.
R. Deo gratias.

Graduale
Ps 82:19; 82:14
Sciant gentes, quóniam nomen tibi Deus: tu solus Altíssimus super omnem terram,
V. Deus meus, pone illos ut rotam, et sicut stípulam ante fáciem venti.
Ps 59:4; 59:6
Commovísti, Dómine, terram, et conturbásti eam.
V. Sana contritiónes eius, quia mota est.
V. Ut fúgiant a fácie arcus: ut liberéntur elécti tui.

Evangelium
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
R. Gloria tibi, Domine!
Luc 8:4-15
In illo témpore: Cum turba plúrima convenírent, et de civitátibus properárent ad Iesum, dixit per similitúdinem: Exiit, qui séminat, semináre semen suum: et dum séminat, áliud cécidit secus viam, et conculcátum est, et vólucres coeli comedérunt illud. Et áliud cécidit supra petram: et natum áruit, quia non habébat humórem. Et áliud cécidit inter spinas, et simul exórtæ spinæ suffocavérunt illud. Et áliud cécidit in terram bonam: et ortum fecit fructum céntuplum. Hæc dicens, clamábat: Qui habet aures audiéndi, audiat. Interrogábant autem eum discípuli eius, quæ esset hæc parábola. Quibus ipse dixit: Vobis datum est nosse mystérium regni Dei, céteris autem in parábolis: ut vidéntes non videant, et audientes non intéllegant. Est autem hæc parábola: Semen est verbum Dei. Qui autem secus viam, hi sunt qui áudiunt: déinde venit diábolus, et tollit verbum de corde eórum, ne credéntes salvi fiant. Nam qui supra petram: qui cum audierint, cum gáudio suscipiunt verbum: et hi radíces non habent: qui ad tempus credunt, et in témpore tentatiónis recédunt. Quod autem in spinas cécidit: hi sunt, qui audiérunt, et a sollicitudínibus et divítiis et voluptátibus vitæ eúntes, suffocántur, et non réferunt fructum. Quod autem in bonam terram: hi sunt, qui in corde bono et óptimo audiéntes verbum rétinent, et fructum áfferunt in patiéntia.
R. Laus tibi, Christe!
S. Per Evangelica dicta, deleantur nostra delicta.

Offertorium Ps 16:5; 16:6-7
Pérfice gressus meos in sémitis tuis, ut non moveántur vestígia mea: inclína aurem tuam, et exáudi verba mea: mirífica misericórdias tuas, qui salvos facis sperántes in te, Dómine.

Secreta
Oblátum tibi, Dómine, sacrifícium, vivíficet nos semper et múniat.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Praefatio  de sanctissima Trinitate
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes:



Communio Ps 42:4
Introíbo ad altáre Dei, ad Deum, qui lætíficat iuventútem meam.



Postcommunio

Súpplices te rogámus, omnípotens Deus: ut, quos tuis réficis sacraméntis, tibi étiam plácitis móribus dignánter deservíre concédas.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.



PROPIOS DE LA MISA TRADUCIDOS AL CASTELLANO



Introito, Salmo 43,23-26; 43,2

Levántate, Señor; ¿Por qué duermes? Levántate, y no nos abandones para siempre. ¿Por qué apartas tu rostro, olvidando nuestra tribulación? Nuestro pecho está abatido hasta el polvo: Levántate, Señor, ayúdanos y líbranos. Salmo: ¡Oh Dios!, nuestros oídos han oído y nuestros padres nos han contado tus maravillas. Gloria al Padre, al Hijo y al Espíritu Santo, como  era en un principio, ahora y siempre por los siglos, de los siglos. Amén. Levántate, Señor; ¿Por qué duermes? Levántate, y no nos abandones para siempre. ¿Por qué apartas tu rostro, olvidando nuestra tribulación? Nuestro pecho está abatido hasta el polvo: Levántate, Señor, ayúdanos y líbranos.



Oración colecta

Oh Dios, que ves cómo no podemos en nuestras acciones: concede propicio, que seamos fortalecidos contra toda adversidad, con la protección del Doctor de las gentes.  Por nuestro Señor Jesucristotu Hijo que vive y reina contigo en la  Unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos





Epístola, San Pablo a los (2ª) Corintios 11,19-33; 12,1-9

Hermanos: De buena gana sufrís a los necios, siendo vosotros sensatos. Porque sufrís a quien os esclaviza, a quien os devora, a quien toma vuestros bienes, a quien os trata con altanería, a quien os hiere en el rostro. Lo digo con confusión mía, pues parece que nosotros hemos flaqueado en este punto, tratándoos con demasiado miramiento. En lo que otros son osados, (os parecerá que hablo con imprudencia) tambien yo lo soy.  ¿Son hebreos?  También yo. ¿Son Israelitas? También yo.  ¿Son ministros de Cristo? (desatinando lo digo) más que ellos lo soy yo. En mayores trabajos me he visto, en más cárceles, en  azotes sin cuento, en riesgos de muerte con frecuencia. De los judíos tengo recibidos cinco veces cuarenta azotes, menos uno. Tres veces fui azotado con varas, una vez apedreado, tres veces naufragué, una noche y un día pasé en el abismo. Viajes sin cuento, peligros de ríos, peligros de ladrones, peligros de los de mi nación, peligro de gentiles, peligros en poblado, peligros en despoblado, peligros en el mar, peligros entre falsos hermanos, trabajos y fatigas, muchas vigilias, hambre y sed, ayunos frecuentes, frío y desnudez. Además de otras cosas, mi obsesión diaria es la solicitud por todas las Iglesias. ¿Quién no desfallece que yo no desfallezca? ¿Quién se escandaliza sin que yo me requeme? Si es preciso gloriarse, me gloriaré en lo que es propio de mi flaqueza. El Dios y Padre de Nuestro Señor Jesucristo, que es bendito en los siglos, sabe que no miento. En Damasco, el gobernador de la provincia, por orden del rey Aretas había puesto guardas en la ciudad para prenderme y por una ventana me descolgaron por el muro en una cesta y escapé de sus manos. Si es preciso gloriarse (lo que no conviene, en verdad), vendré a las visiones y revelaciones del Señor. Conozco a un hombre siervo de Cristo, que catorce años ha fué arrebatado (si en el cuerpo o fuera del cuerpo, no lo sé, Dios lo sabe) hasta el tercer cielo. Y sé que este tal hombre (si en el cuerpo o fuera del cuerpo, no lo sé, Dios lo sabe) fue arrebatado al paraíso, donde oyó palabras inefables, que el hombre no puede proferir.  Sobre el tal hombre me gloriaré; más de mí no me gloriaré, sino en mis flaquezas. Porque aún cuando me quisiera gloriarme, no sería necio, porque diría verdad; más callo esto para que nadie forme de mí un concepto superior a lo que en mí ve o de mi oye. Y para que la grandeza de las revelaciones no me envanezca, se me ha dado un aguijón en la carne, un ángel de Satanás, para que me abofetee. Y por esto rogué al Señor tres veces para que lo apartase de mi; y me dijo: Te basta mi gracia, porque la virtud se perfecciona en la debilidad. Por tanto,  de buena gana me gloriare de mis flaquezas para que more en mí la virtud de Cristo. F: Deo gratias.



Gradual, Salmos 82,19 et 14

Sepan los pueblos que tu nombre es Dios; y que tu solo eres el Altísimo sobre toda la tierra. V Agitalos, ¡oh Dios mío!, como a una rueda, o como pajuela al soplo del viento.



Tracto, Salmo 59,4-6

Conmoviste, Señor, la tierra, y la turbaste. V Sana sus hendiduras, porque se tambalea. V Para que huyan de los tiros del arco y se libren tus escogidos.



Evangelio según san Lucas 8, 4-15

En aquel tiempo: Reunida una gran muchedumbre de los que venían a Jesús de cada ciudad, díjoles en parábolas: un hombre salió a sembrar su simiente; y al esparcirla, una parte cayo a la orilla del camino, y fué pisoteada y la comieron las aves del cielo.  Y otra cayó sobre un pedregal, y luego que nació, se secó por falta de humedad. Otra cayó entre espinas, y las espinas que crecieron con ellas, la sofocaron. Otra, finalmente, cayó en buena tierra; y nació y dio fruto a ciento por uno. Dicho esto, comenzó a gritar: quien tenga oídos para escuchar, atienda. Sus Discípulos  le preguntaron que sentido tenía ésta parábola. Él les dijo: a vosotros es dado conocer el misterio del reino de Dios, pero a los demás, solo en parábolas, para que viendo no vean y oyendo no entiendan. He aquí, pues, la explicación de la parábola: La semilla es la palabra de Dios. Los que están a la orilla del camino son aquellos que la oyen; más luego   viene el diablo  y arranca la palabra de  su corazón para que no se salven creyendo. Los que están sobre piedra son los que reciben con gozo la palabra cuando la oyen, pero no echa raíces; por un tiempo creen y en el tiempo de la tentación retroceden.  La semilla que cayó entre espinas, son los que oyen la divina palabra, pero después lo sofocan los cuidados y riquezas y deleites de esta vida, y no llegan a dar  fruto. Más la que cae en buena tierra son los que, oyendo la palabra con corazón bueno y óptimo, la conservan y producen fruto por la perseverancia. F: Laus tibi, Christe.



Ofertorio, Salmo 16, 5-7

Afirma mis pasos en tus sendas, para que no vacilen mis pies; inclina tu oído y atiende mis suplicas. Manifiesta tus bondades, pues salvas a los que esperan en ti. Señor.



Secreta

Vivifique y fortalézcanos siempre, ¡oh Señor!, el sacrificio que te hemos ofrecido. Por nuestro Señor Jesucristo.



Prefacio de la Santísima Trinidad


En verdad es digno y justo equitativo y saludable, darte gracias en todo tiempo y lugar, Señor, santo Padre, omnipotente y eterno Dios, que con tu unigénito Hijo y con el Espíritu Santo eres un solo Dios, .un solo Señor, no en la individualidad de una sola persona, sino en la trinidad de una sola sustancia. Por lo cual, cuanto nos has revelado de tu gloria, lo creemos también de tu Hijo y del Espíritu Santo, sin diferencia ni distinción. De suerte, que confe­sando una verdadera y eterna Divinidad, adoramos la propiedad en las personas, la unidad en la esencia, y la igualdad en la majestad, la cual alaban los Ángeles y los Arcángeles, los Querubines y los Serafines, que no cesan de cantar a diario, diciendo a una voz.





Comunión,  Salmo 42, 4

Subiré al altar de Dios; al Dios que alegra mi juventud.



Poscomunión

Humildemente te rogamos, ¡oh Dios omnipotente!, que a quienes alimentes con tus sacramentos, concedas también servirte dignamente con costumbres que te sean gratas. Por nuestro Señor Jesucristo.






domingo, 17 de febrero de 2019

PROPIOS DE LA MISA DEL DOMINGO DE SEPTUAGESIMA


DOMINGO DE SEPTUAGÉSIMA



II clase, morado



Sin Gloria. Tracto, Credo y prefacio de la Santísima Trinidad.  



Los domingos que preceden al Miércoles de Ceniza se llaman de Septuagésima, de Sexagésima y de Quincuagésima. Esos nombres, tomados del sistema corriente de contar, indican la serie de decenas de día subiendo hasta la Pascua. De ahí viene el nombre de Cuaresma. Pero bien se ve que estos números no son del todo exactos.

El hombre, víctima del pecado de Adán y de sus propios pecados personales, es justamente afligido: gime y se apena por sus miserias. En estos domingos se omiten el Gloria in excelsis y el Alleluia, excepto cuando se celebra la Misa de una fiesta determinada; los ornamentos habituales para este tiempo de preparación cuaresmal son de color morado.

PROPRIUM MISSAE IN LINGUA LATINA

Introitus
Ps 17:5; 17:6; 17:7
C
ircumdedérunt me gémitus mortis, dolóres inférni circumdedérunt me: et in tribulatióne mea invocávi Dóminum, et exaudívit de templo sancto suo vocem meam.
Ps 17:2-3
Díligam te, Dómine, fortitúdo mea: Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Circumdedérunt me gémitus mortis, dolóres inférni circumdedérunt me: et in tribulatióne mea invocávi Dóminum, et exaudívit de templo sancto suo vocem meam.



Collecta
Orémus.

Preces pópuli tui, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: ut, qui iuste pro peccátis nostris afflígimur, pro tui nóminis glória misericórditer liberémur.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R.
Amen.



Lectio
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.
1 Cor 9:24-27; 10:1-5
Fratres: Nescítis, quod ii, qui in stádio currunt, omnes quidem currunt, sed unus áccipit bravíum? Sic cúrrite, ut comprehendátis. Omnis autem, qui in agóne conténdit, ab ómnibus se ábstinet: et illi quidem, ut corruptíbilem corónam accípiant; nos autem incorrúptam. Ego ígitur sic curro, non quasi in incértum: sic pugno, non quasi áërem vérberans: sed castígo corpus meum, et in servitútem rédigo: ne forte, cum áliis prædicáverim, ipse réprobus effíciar. Nolo enim vos ignoráre, fratres, quóniam patres nostri omnes sub nube fuérunt, et omnes mare transiérunt, et omnes in Móyse baptizáti sunt in nube et in mari: et omnes eándem escam spiritálem manducavérunt, et omnes eúndem potum spiritálem bibérunt bibébant autem de spiritáli, consequénte eos, petra: petra autem erat Christus: sed non in plúribus eórum beneplácitum est Deo.
R. Deo gratias.



Graduale
Ps 9:10-11; 9:19-20
Adiútor in opportunitátibus, in tribulatióne: sperent in te, qui novérunt te: quóniam non derelínquis quæréntes te, Dómine,
V. Quóniam non in finem oblívio erit páuperis: patiéntia páuperum non períbit in ætérnum: exsúrge, Dómine, non præváleat homo.
Ps 129:1-4
De profúndis clamávi ad te. Dómine: Dómine, exáudi vocem meam.
V. Fiant aures tuæ intendéntes in oratiónem servi tui.
V. Si iniquitátes observáveris, Dómine: Dómine, quis sustinébit?
V. Quia apud te propitiátio est, et propter legem tuam sustínui te, Dómine.



Evangelium
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
R. Gloria tibi, Domine!

Matt 20:1-16
In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis parábolam hanc: Simile est regnum coelórum hómini patrifamílias, qui éxiit primo mane condúcere operários in víneam suam. Conventióne autem facta cum operáriis ex denário diúrno, misit eos in víneam suam. Et egréssus circa horam tértiam, vidit álios stantes in foro otiósos, et dixit illis: Ite et vos in víneam meam, et quod iustum fúerit, dabo vobis. Illi autem abiérunt. Iterum autem éxiit circa sextam et nonam horam: et fecit simíliter. Circa undécimam vero éxiit, et invénit álios stantes, et dicit illis: Quid hic statis tota die otiósi? Dicunt ei: Quia nemo nos condúxit. Dicit illis: Ite et vos in víneam meam. Cum sero autem factum esset, dicit dóminus víneæ procuratóri suo: Voca operários, et redde illis mercédem, incípiens a novíssimis usque ad primos. Cum veníssent ergo qui circa undécimam horam vénerant, accepérunt síngulos denários. Veniéntes autem et primi, arbitráti sunt, quod plus essent acceptúri: accepérunt autem et ipsi síngulos denários. Et accipiéntes murmurábant advérsus patremfamílias, dicéntes: Hi novíssimi una hora fecérunt et pares illos nobis fecísti, qui portávimus pondus diéi et æstus. At ille respóndens uni eórum, dixit: Amíce, non facio tibi iniúriam: nonne ex denário convenísti mecum? Tolle quod tuum est, et vade: volo autem et huic novíssimo dare sicut et tibi. Aut non licet mihi, quod volo, fácere? an óculus tuus nequam est, quia ego bonus sum? Sic erunt novíssimi primi, et primi novíssimi. Multi enim sunt vocáti, pauci vero elécti.
R. Laus tibi, Christe!
S. Per Evangelica dicta, deleantur nostra delicta.



Offertorium Ps 91:2
Bonum est confitéri Dómino, et psállere nómini tuo, Altíssime.



Secreta
Munéribus nostris, quǽsumus, Dómine, precibúsque suscéptis: et coeléstibus nos munda mystériis, et cleménter exáudi.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Praefatio  de sanctissima Trinitate
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes:



Communio Ps 30:17-18
Illúmina fáciem tuam super servum tuum, et salvum me fac in tua misericórdia: Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.



Postcommunio
Orémus.

Fidéles tui, Deus, per tua dona firméntur: ut eadem et percipiéndo requírant, et quæréndo sine fine percípiant.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.



PROPIOS DE LA MISA TRADUCIDOS AL CASTELLANO

Introito, Salmo 17,5-7; 2-3

Cercaronme los lazos de la muerte, aprisionábanme las ataduras del sepulcro; en mi angustia invoqué al Señor, y él oyó mi voz desde su templo santo. Salmo: Te amaré, Señor, fortaleza mía; el Señor es mi firmeza, y mi refugio, y mi libertador. Gloria al Padre, al Hijo y al Espíritu Santo, como  era en un principio, ahora y siempre por los siglos, de los siglos. Amén. Cercaronme los lazos de la muerte, aprisionábanme las ataduras del sepulcro; en mi angustia invoqué al Señor, y él oyó mi voz desde su templo santo.



Oración colecta

Te rogamos, Señor, escuches clemente las súplicas de tu pueblo, para que los que somos justamente afligidos por nuestros pecados, seamos librados misericordiosamente por la gloria de tu nombre. Por nuestro Señor Jesucristo. Por nuestro Señor Jesucristo. tu hijo que vive y reina contigo en la  Unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos





Epístola, San Pablo a los Corintios 9, 24-27; 10,1-5


Hermanos: ¿No sabéis que los atletas que corren en el estadio, todos corren, mas uno solo alcanza el premio?  Corred de manera que lo ganéis. El que lucha en la arena se impone mil privaciones; ellos para recibir una corona corruptible; mas nosotros, incorruptible. Pues yo corro no como a la ventura; peleo, no como quien azota al viento; antes castigo mi cuerpo y lo reduzco a servidumbre, para que no suceda que, después de predicar a los demás, sea yo reprobado. Porque no quiero, hermanos, que ignoréis que nuestros padres estuvieron todos bajo la nube y todos pasaron el mar rojo, y todos dirigidos por Moisés, fueron bautizados en la nube y en el mar; y todos comieron un mismo manjar espiritual, y todos bebieron la misma bebida espiritual (porque bebían de una piedra misteriosa que los iba siguiendo: y la piedra era Cristo); sin embargo no fueron los más de ellos los que agradaron a Dios.  


 


Gradual, Salmo 9,10-11; 19-20


Auxiliador eres en el tiempo oportuno, en la tribulación; esperen en ti los que te conocen, porque no abandonas a los que te buscan, Señor. V Porque el desvalido no será siempre olvidado, ni se verá frustrada para siempre la esperanza de los humildes. ¡Levántate, Señor, no triunfe el hombre!




Tracto, Salmo 129,1-4


Desde lo más profundo he clamado a ti, Señor; Señor, oye mi voz. V Estén atentos tus oídos a la oración de tu siervo. V Si tienes en cuenta nuestras iniquidades, Señor, ¿quién podrá subsistir? V Pero en ti se encuentra el perdón, y por tu Ley espero en ti, Señor.




Evangelio según San Mateo 20,1-16


En aquel tiempo: Dijo Jesús a sus discípulos esta  parábola: Es semejante el reino de los cielos a un hombre, padre de familia, que salió muy de mañana a ajustar obreros para su viña. Y, habiendo convenido con los obreros en darles un denario al día, los envió a ella. Y, saliendo cerca de la hora tercia, vio otros en la plaza que estaban ociosos. Y les dijo: Id también vosotros a mi viña, y os daré lo que fuere justo. Y ellos se fueron. Volvió a salir cerca de la hora sexta y de nona, e hizo lo mismo. Salió, por fin, cerca de la hora undécima, y vio otros que se estaban allí, y les dijo: ¿Por qué estáis aquí todo el día ociosos? Y ellos le respondieron: Porque ninguno nos ha contratado. Díceles: Id también vosotros a mi viña. Al venir la noche, dijo el dueño de la viña a su mayordomo: Llama a los obreros, y págales su jornal, comenzando por los últimos hasta los primeros. Cuando vinieron los que habían ido cerca de la hora undécima, recibieron cada cual su denario. Al llegar los primeros, creyeron que les darían más; pero no recibieron sino un denario cada uno. Y al recibirlo murmuraban contra el padre de familia, diciendo: Estos últimos sólo han trabajado una hora, y los has igualado a nosotros, que hemos llevado el peso del día y del calor. Más él dijo: Amigo, no te hago ningún agravio; ¿no conviniste conmigo en un denario? Toma lo que es tuyo y vete; pues quiero yo dar a éste, bien sea el último, tanto como a ti. ¿No me es lícito hacer de lo mío lo que quiera? ¿O has de ver con malos ojos, porque yo soy bueno? Así que los últimos serán los primeros, y los primeros, los últimos; porque muchos son los llamados y pocos los escogido.              




Ofertorio, Salmo 91,2


Bueno es alabar al Señor y cantar salmos a tu nombre, ¡oh Altísimo!




Secreta


Te rogamos, Señor que, recibidos nuestros dones y plegarias, nos purifiques con los misterios celestiales y nos escuches con clemencia. Por el mismo Señor nuestro Jesucristo.


 


Prefacio de la Santísima Trinidad




En verdad es digno y justo equitativo y saludable, darte gracias en todo tiempo y lugar, Señor, santo Padre, omnipotente y eterno Dios, que con tu unigénito Hijo y con el Espíritu Santo eres un solo Dios, .un solo Señor, no en la individualidad de una sola persona, sino en la trinidad de una sola sustancia. Por lo cual, cuanto nos has revelado de tu gloria, lo creemos también de tu Hijo y del Espíritu Santo, sin diferencia ni distinción. De suerte, que confe­sando una verdadera y eterna Divinidad, adoramos la propiedad en las personas, la unidad en la esencia, y la igualdad en la majestad, la cual alaban los Ángeles y los Arcángeles, los Querubines y los Serafines, que no cesan de cantar a diario, diciendo a una voz.

 


 


Comunión,  Salmo 30,17-18


Haz resplandecer tu rostro sobre tu siervo, y sálvame por tu bondad; Señor, no quede yo confuso ya que te he invocado.


 


Poscomunión


Fortalezcanse, ¡oh Dios!, tus siervos en virtud de tus dones, para que, recibiendolos, los deseen y, deseándoles, los reciban sin fin. Por nuestro Señor Jesucristo.


domingo, 10 de febrero de 2019

PROPIOS DE LA MISA DEL V DOMINGO DESPUES DE EPIFANÍA


V DOMINGO DESPUES DE EPIFANÍA


II clase, verde




Gloria, Credo y prefacio de la Trinidad





La Divinidad de Jesús es establecida por medio de su doctrina. La Iglesia de Cristo se opone al demonio, a sus pompas y sus obras. La doctrina de Cristo mora en abundancia en la Iglesia Católica, en lo que enseña y amonesta a los fieles.



PROPRIUM MISSAE IN LINGUA LATINA



Introitus
Ps 96:7-8
Adoráte Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ Iudæ.
Ps 96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Adoráte Deum, omnes Angeli eius: audívit, et lætáta est Sion: et exsultavérunt fíliæ Iudæ.



Collecta
Orémus.

Famíliam tuam, quǽsumus, Dómine, contínua pietáte custódi: ut, quæ in sola spe grátiæ cœléstis innítitur, tua semper protectióne muniátur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.







Lectio
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Colossénses

Col 3:12-17
Fratres: Indúite vos sicut electi Dei, sancti et dilecti, víscera misericórdiæ, benignitátem, humilitátem, modéstiam, patiéntiam: supportántes ínvicem, et donántes vobismetípsis, si quis advérsus áliquem habet querélam: sicut et Dóminus donávit vobis, ita et vos. Super ómnia autem hæc caritátem habéte, quod est vínculum perfectionis: et pax Christi exsúltet in córdibus vestris, in qua et vocáti estis in uno córpore: et grati estóte. Verbum Christi hábitet in vobis abundánter, in omni sapiéntia, docéntes et commonéntes vosmetípsos psalmis, hymnis et cánticis spirituálibus, in grátia cantántes in córdibus vestris Deo. Omne, quodcúmque fácitis in verbo aut in ópere, ómnia in nómine Dómini Iesu Christi, grátias agéntes Deo et Patri per Iesum Christum, Dóminum nostrum.

R. Deo gratias.



Graduale
Ps 101:16-17
Timébunt gentes nomen tuum, Dómine, et omnes reges terræ glóriam tuam.
V. Quóniam ædificávit Dóminus Sion, et vidébitur in maiestáte sua. Allelúia, allelúia.
Ps 96:1
Dóminus regnávit, exsúltet terra: læténtur ínsulæ multæ. Allelúia.



Evangelium
Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.
R. Gloria tibi, Domine!

Matt 13:24-30
In illo témpore: Dixit Iesus turbis parábolam hanc: Símile factum est regnum cœlórum hómini, qui seminávit bonum semen in agro suo. Cum autem dormírent hómines, venit inimícus eius, et superseminávit zizánia in médio trítici, et ábiit. Cum autem crevísset herba et fructum fecísset, tunc apparuérunt et zizánia. Accedéntes autem servi patrisfamílias, dixérunt ei: Dómine, nonne bonum semen seminásti in agro tuo? Unde ergo habet zizánia? Et ait illis: Inimícus homo hoc fecit. Servi autem dixérunt ei: Vis, imus, et collígimus ea? Et ait: Non: ne forte colligéntes zizánia eradicétis simul cum eis et tríticum. Sínite utráque créscere usque ad messem, et in témpore messis dicam messóribus: Collígite primum zizáania, et alligáte ea in fascículos ad comburéndum, tríticum autem congregáta in hórreum meum.
R. Laus tibi, Christe!
S. Per Evangelica dicta, deleantur nostra delicta.



Offertorium Ps 117:16; 117:17
Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me: non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini.



Secreta
Hóstias tibi, Dómine, placatiónis offérimus: ut et delícta nostra miserátus absólvas, et nutántia corda tu dírigas.

Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.



Praefatio  de sanctissima Trinitate
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes:



Communio Luc 4:22
Mirabántur omnes de his, quæ procedébant de ore Dei.



Postcommunio
Orémus.
Quǽsumus, omnípotens Deus: ut illíus salutáris capiámus efféctum, cuius per hæc mystéria pignus accépimus.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.







PROPIOS DE LA MISA TRADUCIDOS AL CASTELLANO





Introito, Salmo 96, 7- 8; 96,1

Adorad a Dios todos sus Ángeles: Oyólos y alborozóse Sión, y las hijas de Judá saltaron de júbilo. Salmo: El Señor reina: regocíjese la tierra, alégrense todas las islas. Gloria al Padre, al Hijo y al Espíritu Santo, como  era en un principio, ahora y siempre por los siglos, de los siglos. Amén. Adorad a Dios todos sus Ángeles: Oyólos y alborozóse Sión, y las hijas de Judá saltaron de júbilo.



Oración colecta

Te rogamos, Señor, guardes a tu familia con una con­tinua piedad, para que sea siempre por ti defendida, pues se apoya en la sola esperanza de la gracia celestial. Por nuestro Señor Jesucristo. tu hijo que vive y reina contigo en la Unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.




Epístola, San Pablo a los Colosenses 3, 12-17.

Hermanos: Como escogidos que sois de Dios, santos y amados, revestíos de entrañas de misericordia, de benignidad, humildad, modestia, paciencia: sufríos unos a otros y perdonaos mutuamente, si alguno tiene queja contra otro. Así como el Señor os ha perdonado, así también hacedlo vosotros. Mas, sobre todo esto, tened caridad, que es el vínculo de perfec­ta perfección. Y triunfe vuestros corazones la paz de Cristo, a la que fuisteis llamados para formar un solo cuerpo. Sed agradecidos. La palabra de Cristo, more en vosotros abundantemente con toda sabiduría; enseñaos y amonestaos unos a otros, con salmos, himnos y cánticos espirituales, y cantad de corazón a Dios dándole gracias. Cualquier cosa que hagáis, sea de palabra o de obra, hacedlo todo en el nombre de nuestro Señor Jesucristo, dando gracias a Dios Padre por medio de Jesucristo Señor nuestro.

Gradual, Salmo 101, 16-17

Los gentiles temerán tu nombre, Señor, y todos los reyes de la tierra tu gloria. Porque el Señor reedificará a Sión, y allí será visto en su Majestad.



Aleluya, Salmo 96, 1

Aleluya, aleluya. El Señor reina: regocíjese la tierra, alégrense todas las islas. Aleluya.



Evangelio según San Mateo 13, 24-30.

En aquel tiempo: Dijo Jesús a las turbas esta parábola: Es semejante el reino de los cielos a un hombre que sembró buena simiente en su campo. Y mientras dormían los hombres, vino cierto enemigo suyo y sembró cizaña en medio del trigo Y llegándose los criados del padre, le dijeron: Señor, ¿no sembraste buena simiente en tu campo? Pues ¿Cómo tiene cizaña? Contestóles: Algún enemigo mío ha hecho esto. Replicaron los criados. Replicaron los criados: ¿Quieres que vayamos a recogerla? No, les respondió, no sea que al arrancar la cizaña, arranquéis con ella el trigo, Dejad crecer uno y otra hasta la siega; que al tiempo de siega diré a los segadores: Coged primero la cizaña y atadla en manojos para quemarla; mas el trigo guardadlo en mi granero



Ofertorio, Salmo 117, 16-17

La diestra del Señor ha obrado proezas; la diestra del Señor me ha ensalzado; no moriré: antes viviré y publicaré las obras del Señor.



Secreta

Te ofrecemos, Señor, hostias de propiciación, para que perdones misericordioso nuestras culpas, y dirijas tú mismo   nuestros   vacilantes corazones. Por nuestro Señor Jesucristo.



Prefacio de la Santísima Trinidad

En verdad es digno y justo equitativo y saludable, darte gracias en todo tiempo y lugar, Señor, santo Padre, omnipotente y eterno Dios, que con tu unigénito Hijo y con el Espíritu Santo eres un solo Dios, .un solo Señor, no en la individualidad de una sola persona, sino en la trinidad de una sola sustancia. Por lo cual, cuanto nos has revelado de tu gloria, lo creemos también de tu Hijo y del Espíritu Santo, sin diferencia ni distinción. De suerte, que confe­sando una verdadera y eterna Divinidad, adoramos la propiedad en las personas, la unidad en la esencia, y la igualdad en la majestad, la cual alaban los Ángeles y los Arcángeles, los Querubines y los Serafines, que no cesan de cantar a diario, diciendo a una voz.



Comunión,  San Lucas 4, 22

Maravillabanse todos de las palabras que salían de la boca de Dios.

Poscomunión

Te rogamos, ¡oh Dios omni­potente!, nos concedas la gracia de conseguir el efecto de aquel don saludable, cuya prenda hemos recibido por estos misterios. Por nuestro Señor Jesucristo.