lunes, 4 de marzo de 2019

PROPIOS DE LA MISA DEL DOMINGO DE QUINCUAGÉSIMA


DOMINGO DE QUINCUAGÉSIMA







II clase, morado







Sin Gloria. Tracto, Credo y prefacio de la Santísima Trinidad.

Es el mismo Jesucristo quien, gracias a los méritos de su Pasión, abre los ojos a los hombres –de igual manera que en otro tiempo los abrió al ciego de Jericó- para que descubran así los efectos nefastos que acarrean el pecado y el error.

PROPRIUM MISSAE IN LINGUA LATINA

Introitus
Ps 30:3-4
Esto mihi in Deum protectórem, et in locum refúgii, ut salvum me fácias: quóniam firmaméntum meum et refúgium meum es tu: et propter nomen tuum dux mihi eris, et enútries me.
Ps 30:2
In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: in iustítia tua líbera me et éripe me.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen
Esto mihi in Deum protectórem, et in locum refúgii, ut salvum me fácias: quóniam firmaméntum meum et refúgium meum es tu: et propter nomen tuum dux mihi eris, et enútries me.

Collecta
Orémus.
Preces nostras, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: atque, a peccatórum vínculis absolútos, ab omni nos adversitáte custódi.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Lectio
Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corinthios.
1 Cor 13:1-13
Fratres: Si linguis hóminum loquar et Angelórum, caritátem autem non hábeam, factus sum velut æs sonans aut cýmbalum tínniens. Et si habúero prophétiam, et nóverim mystéria ómnia et omnem sciéntiam: et si habúero omnem fidem, ita ut montes tránsferam, caritátem autem non habúero, nihil sum. Et si distribúero in cibos páuperum omnes facultátes meas, et si tradídero corpus meum, ita ut árdeam, caritátem autem non habuero, nihil mihi prodest. Cáritas patiens est, benígna est: cáritas non æmulátur, non agit pérperam, non inflátur, non est ambitiósa, non quærit quæ sua sunt, non irritátur, non cógitat malum, non gaudet super iniquitáte, congáudet autem veritáti: ómnia suffert, ómnia credit, ómnia sperat, ómnia sústinet. Cáritas numquam éxcidit: sive prophétiæ evacuabúntur, sive linguæ cessábunt, sive sciéntia destruétur. Ex parte enim cognóscimus, et ex parte prophetámus. Cum autem vénerit quod perféctum est, evacuábitur quod ex parte est. Cum essem párvulus, loquébar ut párvulus, sapiébam ut párvulus, cogitábam ut párvulus. Quando autem factus sum vir, evacuávi quæ erant párvuli. Vidémus nunc per spéculum in ænígmate: tunc autem fácie ad fáciem. Nunc cognósco ex parte: tunc autem cognóscam, sicut et cógnitus sum. Nunc autem manent fides, spes, cáritas, tria hæc: maior autem horum est cáritas.
R. Deo gratias.

Graduale
Ps 76:15; 76:16
Tu es Deus qui facis mirabília solus: notam fecísti in géntibus virtútem tuam.
V. Liberásti in bráchio tuo pópulum tuum, fílios Israel et Ioseph.
Ps 99:1-2
Iubiláte Deo, omnis terra: servíte Dómino in lætítia,
V. Intráte in conspéctu eius in exsultatióne: scitóte, quod Dóminus ipse est Deus.
V. Ipse fecit nos, et non ipsi nos: nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.

Evangelium

Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.
R. Gloria tibi, Domine!
Luc 18:31-43
In illo témpore: Assúmpsit Iesus duódecim, et ait illis: Ecce, ascéndimus Ierosólymam, et consummabúntur ómnia, quæ scripta sunt per Prophétas de Fílio hominis. Tradátur enim Géntibus, et illudétur, et flagellábitur, et conspuétur: et postquam flagelláverint, occídent eum, et tértia die resúrget. Et ipsi nihil horum intellexérunt, et erat verbum istud abscónditum ab eis, et non intellegébant quæ dicebántur. Factum est autem, cum appropinquáret Iéricho, cæcus quidam sedébat secus viam, mendícans. Et cum audíret turbam prætereúntem, interrogábat, quid hoc esset. Dixérunt autem ei, quod Iesus Nazarénus transíret. Et clamávit, dicens: Iesu, fili David, miserére mei. Et qui præíbant, increpábant eum, ut tacéret. Ipse vero multo magis clamábat: Fili David, miserére mei. Stans autem Iesus, iussit illum addúci ad se. Et cum appropinquásset, interrogávit illum, dicens: Quid tibi vis fáciam? At ille dixit: Dómine, ut vídeam. Et Iesus dixit illi: Réspice, fides tua te salvum fecit. Et conféstim vidit, et sequebátur illum, magníficans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo.
R. Laus tibi, Christe!
S. Per Evangelica dicta, deleantur nostra delicta.



Offertorium Ps 118:12-13
Benedíctus es, Dómine, doce me iustificatiónes tuas: in lábiis meis pronuntiávi ómnia iudícia oris tui.

Secreta
Hæc hóstia, Dómine, quǽsumus, emúndet nostra delícta: et, ad sacrifícium celebrándum, subditórum tibi córpora mentésque sanctíficet.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.

Praefatio  de sanctissima Trinitate
Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui cum unigénito Fílio tuo et Spíritu Sancto unus es Deus, unus es Dóminus: non in unius singularitáte persónæ, sed in uníus Trinitáte substántiæ. Quod enim de tua glória, revelánte te, crédimus, hoc de Fílio tuo, hoc de Spíritu Sancto sine differéntia discretiónis sentímus. Ut in confessióne veræ sempiternǽque Deitátis, et in persónis propríetas, et in esséntia únitas, et in maiestáte adorétur æquálitas. Quam laudant Angeli atque Archángeli, Chérubim quoque ac Séraphim: qui non cessant clamáre cotídie, una voce dicéntes:



Communio Ps 77:29-30
Manducavérunt, et saturári sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis Dóminus: non sunt fraudáti a desidério suo.

Postcommunio
Orémus.
Quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui coeléstia aliménta percépimus, per hæc contra ómnia adversa muniámur.
Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
R. Amen.



PROPIOS DE LA MISA TRADUCIDOS AL CASTELLANO

Introito, Salmo 30,3-4; 30,2

Sé para mí un Dios protector y un lugar de refugio para salvarme; porque tú eres mi fortaleza y mi auxilio; y por tu nombre serás mi guía y me sostendrás. Salmo: En Ti, Señor, esperé; no quede yo confundido para siempre; líbrame por tu justicia, y sálvame. Gloria al Padre, al Hijo y al Espíritu Santo, como  era en un principio, ahora y siempre por los siglos, de los siglos. Amén. Sé para mí un Dios protector y un lugar de refugio para salvarme; porque tú eres mi fortaleza y mi auxilio; y por tu nombre serás mi guía y me sostendrás.



Oración Colecta

Te rogamos, Señor, escuches clemente nuestras súplicas y nos defiendas de toda adversidad, libres de los vínculos de los pecados. Por nuestro Señor Jesucristo que vive y reina contigo en la  Unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos







Epístola, San Pablo a los Corintios 13, 1 –13

Hermanos: Si yo hablase todas las lenguas de los hombres  y de los ángeles y no tuviese caridad, sería como metal que suena o campana que retiñe.  Y si tuviese el don de profecía y penetrase todos los misterios,  y poseyese toda la ciencia, y si tuviese toda la fe hasta poder trasladar los montes de una parte a otra, y no tuviese caridad, nada sería. Y si distribuyese todos mis bienes para dar de comer a los pobres y entregase todo mi cuerpo a las llamas, no teniendo caridad, nada me aprovecharía. La caridad es paciente, es benigna. La caridad no es envidiosa, no se jacta ni se ensoberbece, nada hace inconveniente, no busca su provecho, no se irrita, no piensa mal, no le agrada la iniquidad, mas se complace con la verdad; todo lo excusa, todo lo cree, todo lo espera, todo lo soporta. La caridad nunca fenece. Terminarán las profecías y callará el don de lenguas y la ciencia desaparecerá. Ahora es imperfecto el conocimiento e imperfecta la profecía; mas cuando llegue lo que es perfecto, desaparecerá lo imperfecto. Cuando yo era niño, hablaba como niño, juzgaba como  niño, discurría como niño. Mas cuando fui  ya hombre, di de mano a las cosas de niño.  Ahora vemos como en un espejo, de forma confusa; mas entonces veremos cara a cara. Ahora conozco imperfectamente; mas entonces conoceré como soy conocido. Ahora permanecen estas tres virtudes: la fe, la esperanza y la caridad; pero de las tres la mayor es la caridad.



Gradual, Salmo 76,15-16

Tú solo eres el Dios que obras maravillas; hiciste conocer a las naciones tu poder. V Libraste con tu brazo a tu  pueblo, a los hijos de Jacob y de José.



Tracto, Salmo 99, 1-2

Aclamad a Dios, moradores de toda la tierra; servid al Señor con alegría. V Id a él con júbilo; sabed que el Señor es Dios. V El nos hizo y somos de él; pueblo suyo somos y ovejas de su aprisco.



Evangelio según san Lucas 18, 31-43

En aquel tiempo: Tomó Jesús aparte a los doce apóstoles y les dijo: Mirad que subimos a Jerusalén y se cumplirá todo cuanto escribieron los profetas del Hijo del hombre. Porque será entregado a los gentiles, y escarnecido y azotado y escupido. Y después que le hayan azotado, le matarán. Y al tercer día resucitará. Ellos, sin embargo, no comprendieron nada de esto; semejante lenguaje les era desconocido y no entendían lo que les decía. Y aconteció que, acercándose a Jericó, estaba un ciego sentado a la vera del camino, pidiendo limosna. A oír el tropel de gente que pasaba, preguntó qué era aquello. Le dijeron que pasaba Jesús Nazareno. Entonces exclamó: ¡Jesús, hijo de David, compadécete de mí! Los que iban adelante le increpaban para que callase. Más él gritaba mucho más: ¡Hijo de David, compadécete de mí! Jesús, parándose mandó que se lo trajesen. Y cuando estuvo  cerca le preguntó: ¿Qué quieres que te haga? Respondióle: Señor, que vea. Y díjole Jesús: Ve; tu fe te ha salvado.  En el mismo instante recobró la vista y le seguía glorificando a Dios. Y al ver este espectáculo todo el pueblo celebró las alabanzas de Dios.



Ofertorio, Salmo 118,12-13

Bendito eres, Señor; enséñame tus preceptos: con  mis labios he pronunciado todos los oráculos de tu boca

Secreta

Rogámoste, Señor, que esta hostia limpie nuestros pecados, y santifique los cuerpos y almas de tus siervos, para celebrar debidamente este Sacrificio. Por nuestro Señor Jesucristo.



Prefacio de la Santísima Trinidad




En verdad es digno y justo equitativo y saludable, darte gracias en todo tiempo y lugar, Señor, santo Padre, omnipotente y eterno Dios, que con tu unigénito Hijo y con el Espíritu Santo eres un solo Dios, .un solo Señor, no en la individualidad de una sola persona, sino en la trinidad de una sola sustancia. Por lo cual, cuanto nos has revelado de tu gloria, lo creemos también de tu Hijo y del Espíritu Santo, sin diferencia ni distinción. De suerte, que confe­sando una verdadera y eterna Divinidad, adoramos la propiedad en las personas, la unidad en la esencia, y la igualdad en la majestad, la cual alaban los Ángeles y los Arcángeles, los Querubines y los Serafines, que no cesan de cantar a diario, diciendo a una voz.







Comunión,  Salmo 77.29-30

Comieron y quedaron ahítos, y satisfizo el Señor su deseo; no quedaron frustrados sus anhelos.



Poscomunión

Te rogamos, ¡oh Dios omnipotente!, que, pues hemos recibido los alimentos celestiales, nos den ellos fortaleza contra todas las adversidades. Por nuestro Señor Jesucristo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.